تا به تنم جان دارم
من ابالفضل علمبردارم  علمت را به زمین نگذارم
یاحسین تا به تنم جان دارم  علمت را به زمین نگذارم
زادة با ادب کرّارم  علمت را به زمین نگذارم
******
سرخوشم چون که علمدار تو اَم
در صف کرب و بلا یار تو اَم
من که بر منصب خود می بالم
ساقی لشکر و سردار تو اَم
خون حیدر به رگ من جاریست
افتخارم به علمبرداریست
در کفم پرچم با عزّت دین
در دلم عشق رخ دلداریست
بر وصایای پدر گوش دهم
پرچمت را به سر دوش نهم
یاحسین تا به تنم جان دارم  علمت را به زمین نگذارم
من ابالفضل علمبردارم  علمت را به زمین نگذارم
******
عشق تو در دل من روییده
از شمیم گل تو بوییده
بر نگاهت شده ام وابسته
دل فقط راه تو را پوییده
من تو را رهبر خود می دانم
در ثنای تو رجز می خوانم
تا زمانی که نهم سر بر خاک
بر سر عهد و وفا می مانم
بر وصایای پدر گوش دهم
پرچمت را به سر دوش نهم
یاحسین تا به تنم جان دارم  علمت را به زمین نگذارم
من ابالفضل علمبردارم  علمت را به زمین نگذارم
******
عشق من بوده علمداری تو
تا نثار سر و جان یاری تو
جز به دستت ندهم دستانم
عاشقم ، عاشق دینداری تو
گر دوصد پاره شوم از شمشیر
جایِ جایم بزند دشمن تیر
من نه آنم که نهم پایم پس
زادة حیدرم آن شیر دلیر
بر وصایای پدر گوش دهم
پرچمت را به سر دوش نهم
یاحسین تا به تنم جان دارم  علمت را به زمین نگذارم
من ابالفضل علمبردارم  علمت را به زمین نگذارم
******
من که از بی کسی ات دلتنگم
رو به روی سپهی دلسنگم
هرگز هرگز نشوم دلخسته
تا نم آخر خون می جنگم
سروری عشق ابالفضل ببین
تا زمانی که بیفتاد زمین
دم ز پیمان برادر می زد
شد وفا بر رُخ آن ماه نگین
بر وصایای پدر گوش دهم
پرچمت را به سر دوش نهم
یاحسین تا به تنم جان دارم  علمت را به زمین نگذارم
من ابالفضل علمبردارم  علمت را به زمین نگذارم
******

شاعر : محمدرضا سروری