اومدن از راه،از تو دل صحرا،کاروان یاس و گلای لاله
ربابه مضطر،توبغلش اصغر،روشونه سقا دخت سه ساله

بنی هاشم حلقه زدن دور گهواره اصغر چه حالی دارن
با احترام محمل بی بی رو هاشمیون روی زمین میذارن

دلشوره داره زینب و نگاش بسمت آسمون
روی لب داداش حسین انا الیه الراجعون

وای حسین...
.........

خاک این صحرا،داره بوی غربت،ببین دل زینب به غم عجینه
میشه برگردیم،طاقتی ندارم،خواهش من از تو فقط همینه

دختر تو بدجور نگرونه،بیا ببین دستاش داره میلرزه
بعداز تو من چکارکنم بااین دشمنا و بااین چشای هرزه

حسین من سخته برام جدایی و دربدری
باید منوهرجا میری داداش به همرات ببری

وای حسین...
........

اکبر رکاب و شش ماهه تو خواب و اهل حرم تحت لوای سقاس
خیمه ها برپا میشه توی صحرا بادعای زهرا بدست عباس

تا وقتیکه علم تو دستاشه غصه ای ندارم خدا میدونه
وای از اون لحظه ای که ببینم قامت علمدار نقش زمینه

دلهره دارم بخدا یه وقت نشی ازم جدا
با توحسین اومدم و بدون تو میرم اخا

وای حسین.....
.......

وای از روزیکه تنها میشه خواهر،اون لحظه آخر بدون لشکر
نه محرم دارم،من بی علمدارم خیلی پریشونم کجایی مادر

وای از وقتی که میشه با سختی پیدا کنم جسمت رو روی خاکا
هی زیر لب صدازدی زینب بیا که برادر افتاده اینجا

قرارمون که این نبود بدون تو کجا برم
وقت اسارت شد ومن موندم واین اهل حرم

وای حسین.....

شاعر : هاشم محمدی آرا