بر روی نیزه دیدمت ای سایه‌ی سرم
هستی عزیز فاطمه، آیا برادرم؟

روی منیرت از چه شده غرق خاک و خون
پیش نگاه من شده ایی ذبح اکبرم

زخم دهانت از چه سبب تازه تر شده
شاید که سنگ خورده‌ای ای روح پیکرم

کنج تنور و خانه خولی چه میکنی
وجه خدا فدای تو جان مطهرم

از روی ناقه مادر اصغر فتاده بود
با ناله‌های روز و شبش یاد اصغرم

ای باغبان دشت بلا خیز یا حسین
من زنده‌ مانده لیک چو  گلهای پرپرم

شاعر : مرتضی محمودپور