سائل از عمر سحر کاش دمی بردارد
در ره منزل اقبا ، قدمی بردارد
گاه باید نفسی خرج کند زاهد شب
گاه باید ز دل کس ، المی بردارد
به دل دلبر خود بار نمی افزاید
آنکه از سینه ی دلدار غمی بردارد
می برد قافله ها را به سلامت سوی خیر
آنکه از چشمه ی اخلاص ، نمی بردارد
خود پرستی نکند ، آنکه خدا را بشناخت
اهل دل دست دل از هر صنمی بردارد
کی میشه من فقط خدا رو صدا بزنم... 
نیست برخواهش دل روزی هر سفره حلال
مگر آن لقمه ز خوان کرمی بردارد
چشمی آیینه گواه است بهر آنچه در اوست
چه نیازست زبان بر قسمی بردارد
بار سنگین منو ، یک سفر طولانی
خلاصه ش همین یه بیته
بار سنگین منو ، یک سفر طولانی
کیست از دوش دلم بار کمی بردارد
دیگه چی باید بگم؟!!
قدر را قدر ندانستم و از دستم رفت
کیست از بار گرانم نغمی بردارد
آیا من دیگه شب قدر و می بینم؟ ایا من جمعه ماه رمضان و دوباره می بینم؟ 
شبای اخر ماه رمضانه،ای حبیب دلها کجای؟ یابن الحسن ...؟ قدر را قدر ندانستم و از دستم رفت
کیست از بار گرانم نغمی بردارد
تا بگوید همه ظرف مرا هم بشکست
دلم از تیغ غمش کاش خمی بردارد
دل دیوانه پس از ماه مبارک چه کند؟ 2
پر پرواز به سوی حرمی بردارد ...
یا امام رضا، دلم میخواد زود بیام کنار حرمت آقاجون،
 و الا از ماه رمضون بیرون بیام کسی نباشه زیارتش کنم می میرم ... 
دل دیوانه پس از ماه مبارک چه کند
پر پرواز به سوی حرمی بردارد ...
راه قدس از نجف و کرببلا می گذرد
وقت آن است که زائر علم ی بردارد
به نام نامی حجت ابن الحسن در خانه ت رو در می زنم ، الهی العفو ...