نگاهت با دلم ویرانی ِ مطلوب خواهد کرد
همان کاری که دست ِ شعله ها با چوب خواهد کرد

نخواهد رفت در لطف و کرم؛ دستت به کم آقا
گدا حاجات خود را کاملا مطلوب خواهد کرد

طلایی! بی نظیری! مهربانی! بس که آقایی
بدم... دستان تو جنس مرا مرغوب خواهد کرد

کنار پنجره فولاد حاجت گم نخواهد شد
برای بایگانی گنبدت مکتوب خواهد کرد

قرار ما کبوترها یقینا صحن آزادی ست
که اینجا در قفس٬ تنها فقط آشوب خواهد کرد

خیابان های اطراف حرم حتی شفاخانه ست
نبات و زعفرانت حال من را خوب خواهد کرد

تو شرط اصلی جنّت؛ ولایتدار ِ با رأفت
همین تلفیق٬ عالم را به تو مجذوب خواهد کرد!

شاعر : مرضیه عاطفی