تنى به روى زمين زير دست و پاها بود
براى كشتن او حرمله مهيا بود

نگاه خولى ناكس به سمت او خيره
نگاه خسته ى مولا به آسمان وا بود

ميان لشكر دشمن چقدر بلوا شد
لباس كهنه ى او ماجراى دعوا بود

براى ذبح سرش استخاره مى كردند
و حرف شمر و سنان هم به هم بفرما بود

خدا كند كه روايت دروغ باشد چون
شنيده ام كه همان لحظه مادر آنجا بود

زنى خميده به بالاى پيكرش اى واى
صداى ناله ى زهرا و خواهرش..اى واى

شاعر : آرمان صائمی