وقت جدایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
انتظارت مي كشم بابا بيايي
عقده هاي سينه ام را وا نمايي
******
الامان از اين جدايي          مهربان بابا كجايي
ديده بر راهم بيايي         عقده هايم وانمايي
******
منتظر بنشسته ام در اربعینت
تا ببینم بلکه رخسار مبینت
می گدازم از وداع  آخرینت
خاطرات آن نگاه آتشینت
دیده بر راهم هنوزم تا  بیایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******
دیده بر راهم بیایی ای پدر جان
با تو دارم درد دل هایی فراوان
از ستم های عدو از داغ حرمان
از شرار شعلة جانسوز  هجران
تا بگویم گفته های غم فزایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******
ای پدر باشد وصالت آرزویم
وا کنی آغوش پر مهرت به سویم
صورت ماهت گذاری رو به رویم
بر کشی بار دگر  دستی به مویم
کودکان مضطرت شادان نمایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******
کی شود بار دگر رویت  ببینم
سر به آغوشت نهم آن جا نشینم
دست مهرافزا گذاری بر جبینم
بوسه هایی از لب لعلت بچینم
از شعف بر آسمانم سر بسایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******
عقده هایی مانده در دل از فراقت
نِی توانی دارم و نِی صبر و طاقت
پر گشایم در تمنّای رواقت
در دلم افزون نموده اشتیاقت
جان سپارم  گر به دیدارم نیایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******
من که خونین دل از این  بار گرانم
هم نفس با آه و همدم با فغانم
آتشی افکنده هجرانت به جانم
می گدازد شعله هایش استخوانم
آی و بر کن ریشه های  بی نوایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******
پا برهنه روی خاشاکم دواندند
بر تنم زخمی فزون از حد رساندند
نقش سیلی بر رخ  زارم نشاندند
تشنه لب دنبال رأست  می دواندند
خسته دل گردیده ام از بی وفایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******
شرح این ماتم دل یاران ربوده
سروری غمنامة هجران سروده
اشک این اهل عزا جاری نموده
از کرم مولا درِ  بخشش گشوده
بر عزاداران  خود روز جزایی
كي به پايان مي رسد وقت جدايي
******

شاعر : محمدرضا سروری