*بند اول*

نوکر آلودم وصله ی ناجورم
با تو غرق مغفرتم غرق نورم
میبینی التماس و اشک و نالم رو
بطلب کربلا از وطنم دورم...

منی که با عشق تو پر از یقینم
مست چای موکبای اربعینم
یعنی میشه باز توی اوج جوونی
گوشه ای از صحن با صفات بشینم...

آقایی کن بدیهامو؛اصلا به روم نیار
غم کرب و بلا شده؛روی سرم هوار...
خوبی تو زبونزده؛ارباب خوب من
کربلا قسمتم بکن؛جون امام حسن...

///یا حسین اربابم؛؛دریابم دریابم دریابم...///

*بند دوم*

مبدا عاشقی جایی نیستش الا
یک سحر از نجف از حرم مولا
سر به راهم وقتی که توو این مسیرم
مقصدم منتهی میشه به کربلا...

خستگیه راه فدا زینب خسته
فدای غمی که توو دلش نشسته
گریه میکنم توو این مسیر به یاد
حُرمتی که از بی بی زینب شکسته...

از همون سن کودکی؛بودم توو این مسیر
نوکر خونه زادتم؛دست منو بگیر...
نزار آقا یه لحظه هم؛از تو بشم جدا
اربعین هر ساله باشم؛توو شهر کربلا...

///یا حسین اربابم؛؛دریابم دریابم دریابم...///

*بند سوم*

کور بشه چشم دشمنات تا همیشه
علی مولا عشقت توو دل کرده ریشه
اگه تا صبح قیامتم بخونیم
از کرامات تو باز تموم نمیشه...

اسداللهی علی حبل المتینی
پهلونه پهلونای زمینی
توی عرش و فرش و توی کل هستی
نجفت انگشتر و خودت نگینی...

صاحب تیغ دوسری؛حیدر علی علی
جانشین پیمبری؛بر خلق تویی ولی...
علی دریای رحمتی؛ذکرت عبادته
هر کسی دشمنت شد از؛روی حسادته....

///یا علی بابامی؛؛دنیامی دنیامی دنیامی...///

شاعر : مهدی ندرخانی