سلطان سریرارتضایی
مولا و امام و مقتدایی

با آنکه بود زائرت افزون
در طوس غریب الغربایی

چون کعبه از آن فقرا نیست
بی پرده تو حج فقرایی

دستی نشده رد ز کنارت
از بس تو سزاوار سخایی

ای شمس و شموس ای رضا جان
تو همنفس باد صبایی

آنقدر سلام می کنم من
تا آید از این حرم صدایی

وقتی که شدی ضامن آهو
گفتند معین الضعفایی

ساقی ز خم تو گشته سیراب
 سرچشمه ای از آب بقایی

نقاره زنان حرم تو
دارند عجب شور و نوایی

هم گنبد و هم پنجره فولاد
 هم صاحب ایوان طلایی

وقت گذر از باب جوادت
دادی به دلم نور و جلایی

آنکس که شود جلد حریمت
دیگر نکند فکر رهایی

آسوده کنی خاطر ما را
گر وقت ممات هم بیایی

تو سینه زن بذم حسینی
تو گریه کن خون خدایی

وقتی سخن از کرببلا شد
مرغ دل من گشت هوایی

جا مانده از کرببلا را
بنما تو خودت کرببلایی

شاعر : جواد کلهر