ذکر لب من مدام حضرت صادق
بر تو درود و سلام حضرت صادق

ای همه عالم به پایِ تو فتاده
حرف دلم یک کلام حضرت صادق

روز قیامت مرا پشت و پناهی
من به پناهت مدام حضرت صادق

تشنه احکام تو شرع مبین است
دین ز تو یابد دوام حضرت صادق

شیخ الائمه تویی ما همه عبدیم
شهد ولایت به کام حضرت صادق

مطلع نوری و نور از تو فروزان
دل ز فروغت به دام حضرت صادق

طوطی طبعم ز عشق تو غزلخوان
از نفحات تو رام حضرت صادق

قافیه‌ی شعر من با تو دگرگون
میشود از این سبب تا بشمارم...
مدح و ثنای ترا با همه اوصاف
فاش کنم مو به موآنچه که دارم
لیک کجا ذره‌ای ثنای خورشید
من به مقامات تو توان ندارم
مدح تو با خط نور خدا نوشته
فقط همین یک کلام عبد نگارم
از نفس قدسیت زنده بشر شد
خزان زده بودم و تویی بهارم

روی کنم باز بر مطلع اول
برتو درود و سلام حضرت صادق

ربیع عالم تویی دین به تو مدیون
شراب عشقت به جام حضرت صادق

مکتب تو مکتب شیعه‌ی حیدر
جرعه‌ای ازآن بکام حضرت‌صادق

روح نمازم تویی رمز عبادت
ذکر تو اصل قیام حضرت صادق

شعربه‌پایان رسید عشق تو جاریست
یاد توام روز و شام حضرت صادق

شاعر :  مرتضی محمودپور