‍السّلام علیکِ یا فاطمهً الزّهرا س



فاطمیه آمد و آواے غم بر پا شده

رختِ غم رختِ عزا بر قامتِ دنیا شده



فاطمیه آمد و ارض و سما شد داغدار

تیغِ دشمن در کمینِ خانه ی زهرا شده



فاطمیه آمد و تیغِ غضب در پشتِ در

با شرارِ شعله ی دستانِ او در وا شده



فاطمیه موسمِ درد و فراقِ مادر است

زین مصیبت عالمی در ماتمِ عظمی شده



فاطمیه آمد و طفلانِ زهرا بی قرار

خانه ی مولا ز اشکِ چشمشان دریا شده



فاطمیه آمد و زینب نشسته سوگوار

باز هم ایّام حزنِ مادرش زهرا شده



فاطمیه آمد و وا از دلِ زارِ علی

کلبه ی احزانِ زهرا سوگِ غم بر پا شده



فاطمیه آمد و چشمِ ملائک اشکبار

میخِ سوزان سینه ی آلامِ زهرا جا شده



فاطمیه آمد و خاکِ عزا بر سرِ کنید

فاطمه در بسترِ غم بی کس و تنها شده



فاطمیه آمد و غمهای مولا تازه شد

داغِ زهرا در غم و آلام او معنا شده!



"هستی محرابی"