دل عالم اسير موي مهدي ست
همه هستي فداي روي مهدي ست
اگر خوشبختي عمرت بخواهي
بدان در گوشه‌ي ابروي مهدي ست
اگر مولا ز تو راضي نباشد
مگو هرگز دلم در كوي مهدي ست
شفاعت را بداني از چه گيري
شفاعت معجز گيسوي مهدي ست
اگر مهدي دلت در دام گيرد
دل مستت دگر آهوي مهدي ست
به هر جا هر گل زيبا ببويي
چه جویي خوشتر از آن، بوي مهدي ست
اگر خيمه نشين دشت و صحراست
دل خيمه نشينان سوي مهدي ست
وليكن وقت مردن حسرت ما
دو چشم روشن و دلجوي مهدي ست
- دوشنبه
- 10
- اردیبهشت
- 1397
- ساعت
- 17:41
- نوشته شده توسط
- حسن فطرس
- شاعر:
-
حسن ثابت جو
ارسال دیدگاه