بفرمائید

یک جرعه غزل ناب 

هاجر اسماعیل میآید  ز ره آرام باش

بر تمام زخمهای انتظار آلام باش

قصه خنجر به حنجر داستانی بیش نیست

خنده بر لب آور و چون شهد روی کام باش

کوکب اقبالت آخر از سفر میآید و

چون کبوترمیرسد دیده‌به‌سوی بام باش

این‌طهورایی‌قدح دردست‌ساقی‌مانده‌است

پس‌توهمچون‌می میان باده‌واین جام باش

شهرت عالم چو بادامی  کندکام تو تلخ

شهد و شیرینی اگر خواهی بیا گمنام باش

شیوه‌درحج‌فقران مشهدسلطان‌رضاست

گرخراسان میروی باعشق در احرام باش