کی‌به‌پایان می‌رسد آشوب‌این‌نیرنگ ها
جنگ‌ِبعد ازخنده‌ها وبغض‌بعد از جنگ ها

من نمی فهمم چه سودی دارد آقا بی شما
این چراغانی برای کوچه‌ی دلتنگ ها

می روم سوی مزار عده ای چشم انتظار
سمت من آیینه می گیرند اینجا سنگ ها

هرچه نزدیک‌آمدم دیدم‌که‌دور افتاده ام
از خودم‌یک‌عمر و از چشم‌شما فرسنگ ها

ما‌برایت‌جشن می‌گیریم‌و‌یادت‌نیستیم
ریسه می بندیم و سرگرمیم بین رنگ ها

بعدها تاریخ از ما سرخوشان بی خیال
یاد خواهد کرد با تعبیر بی فرهنگ ها