◾رباعیات
◾شهادت امام صادق(ع)
رباعی
میان کوچه‌ها فریاد میزد
فغان از کینه‌ی صیاد میزد
دودستش‌بسته‌بودونیمه‌شب
زسوز سینه‌ی خود داد میزد
میان کوچه تا بابا نیآمد
به سوی خانه تا زهرا نیآمد
حسن بود و نگاه مادرانه
نفس از سینه‌اش بالا نیامد
امامم را شبانه میکشیدند
ز کینه بی بهانه میکشیدند
نفس در سینه اش تا بند آمد
رسن بسته ز خانه میکشیدند
- شنبه
- 16
- تیر
- 1397
- ساعت
- 18:0
- نوشته شده توسط
- حاج مرتضی محمودپور
- شاعر:
-
مرتضی محمودپور
ارسال دیدگاه