شب حُزنه شب درده شب پُرشورِ عاشوراست
حرم غوغاست غمین زهرا ست پریشون زینب کبراست
حسین جانم
شب دلهاست شب نجواست شب پروازِ عاشق هاست
شب عهد و شب میثاق شهادت نامه ها امضاست
حسین جانم
همه گِردِ امامِ خود دارن قولِ وفا میدن
که تا فردا سر و‌ جون در رهِ خونِ خدا میدن
حسین جانم
دلِ زینب پُر از شوره پُر از غصه پُر از درده
با این حالِ پریشونش، به دورِ خیمه میگرده
حسین جانم
امامِ او عزیزِ او همش غرقِ مناجاته
غروبِ غربتِ فردا دیگه وقت ملاقاته
حسین جانم
با اینکه هست خودِ آقا امین و ناطق قرآن
همش قرآن میخونه با صدای ناله ای سوزان
حسین جانم
داره عباس با صد احساس به دورِ خیمه میگرده
امان از این امان نامه که شمرِ کافر آورده
حسین جانم
عدوی نانجیب بدجور دلِ عباسو آتیش زد
با اظهارِ امان نامه کوهِ احساسو آتیش زد
حسین جانم
ابوفاضل از این نامه چشاش پُرخون دلش محزون
الاٰ یا حضرت عباس به کوهِ غیرتت قربون
حسین جانم