بیا با سر بروی دامنم بنشین
تو مرهم باش به زخمای تنم بنشین
بابا بابا
اگه رویم کبوده غم نخور بابا
کتک خوردم شبیه مادرم زهرا
بابا بابا
چرا بابا لب نازِت پُر از خونه
چرا اَبروت شیکسته، سرخ و محزونه
بابا بابا
ببین بسکه پاهام پُر آبله ست بابا
یتیمِ تو دیگه کم حوصله ست بابا
بابا بابا
گُلم اما به غربت پرپرم کردن
یتیمم من یهودا مسخرم کردن
بابا بابا
ببین دست یتیمِت داره میلرزه
ولی بابا به این پیروزی می اَرزه
بابا بابا
با این اشکام چه کاری با عدو کردم
ببین کاخِ یزیدو زیر و رو کردم
بابا بابا
ببین دردم چه کرده با دل زینب
نخوابیدم تا تو نازم کنی امشب
بابا بابا
بده بوسه کمی هم جون بگیرم من
همین امشب کنار تو بمیرم من
بابا بابا
- شنبه
- 17
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 21:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمود ژولیده
ارسال دیدگاه