ای آفتاب کوفه    تو ماه کربلایی
گاهی به روی خاک و   گاهی به نیزه هایی
دار و ندار زینب.  حسین جان حسین جان
بردی قرار زینب.   حسین جان حسین جان
مظلوم حسین حسین جان حسین جان حسین جان
ای کاش مرده بودم.   در پیش پیکر تو
اما ندیده بودم.    بر نیزه ها سر تو
قرآن بخوان که زینب.  حسین جان حسین جان
جانش رسیده بر لب.  حسین جان حسین جان
مظلوم حسین حسین جان.  حسین جان حسین جان
هر زخم صورت تو.  گلواژه های نور است
خاکستر سر تو.   سوغاتی تنور است
زخم روی سر تو.  مرا کشت مرا کشت
خشکی حنجر تو.  مرا کشت مرا کشت
مظلوم حسین حسین جان حسین جان حسین جان
این نیزه دار بی رحم.  سوزانده خواهرت را
تا میکنم نگاهت.   او می برد سرت را
از نیزه گاه گاهی.  حسین جان حسین جان
بر دخترت نگاهی حسین جان حسین جان
مظلوم حسین حسین جان حسین جان حسین جان