گفت و گو با سر ببریده
با سر ببریده کند گفت و گو
صحبت هجران جگرسوز او
درد دل از ظلم و جفای عدو
رنگ عزا گشتـه گل آرزو
رفته به دریای مصیبت فرو
هر چه بلا بوده شده سهم او
گشته به غم های بلا رو به رو
******
بر سر نِی دیـده سـری آشنا
بسته به خون سر و رویش حنا
جسم دو صد پارة سالار دین
دیده به دریاچة خون در شنا
بوسه زده بر رگ ببریده اش
بر جگـرِ داغِ پسـر دیده اش
بر سرِ نِی دیده به چشمان تر
لعلِ ترک خوردة خشکیده اش
با سر ببریده کند گفت و گو
******
گوید از آن غصة بر سینه اش
از تـرکِ کهنــة آئیـنـه اش
تشنه لبی ، دربه دری ، بی کسی
از ستـم قـاتلِ پُر کینـه اش
دیده به عینه ، شعـف قاتلین
روی مـلال آور شمـر لعیـن
زجر و سنـان و عمر سعـد با
حرملـه را همـرهِ تلخند کین
با سر ببریده کند گفت و گو
******
درد دل از داغ جـدایـی کنـد
شِکوه از این دار فنایـی کنـد
همرهِ نسـوان حرم دم به دم
در غم گل نوحه سرایی کنـد
دیـده بلا پشـت بلا از جفـا
بدتر آب ، قحطی مهر و وفـا
سیلی و شلاق ستم روی دوش
آتش کین در حـرم مصطفـا
با سر ببریده کند گفت و گو
******
دیده به چشمان حسین دوخته
نـالـه کَشـد از دلِ افـروخته
غوطه زده بانـویِ غم در عزا
جان جهان از الَمـش سوخته
از غم او هرچه بگویم کم است
دیدة عشاق حسینی ، نَم است
سروری این شرح جگرسوز را
سوژة هر ساله در این ماتم است
با سر ببریده کند گفت و گو
******
- یکشنبه
- 18
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 13:45
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه