آه فدای سوز نینوایت      فدای اشک بچه هایت
فدای جسم پر ز خون و      فدای آن سرِ جدایت
میان گودال ز غم ها چه ها شد
به کام تشنه از تنِ تو سر جدا شد
به دین و قرآن ستم روا شد
سر مقدّست هلال نیزه ها شد
آه حسین حسین غریب مادر ....
 آه به کربلای عشق و ایثار   شدی شهید حفظ مکتب
فدای گریه های زهرا (س)     فدای ناله های زینب
میون گودال برابر تو
با گریه مرثیه میخونه خواهر تو
عزیزْ برادر شهید بی سر
پاشو ببین منم شدم شبیه مادر
آه حسین حسین غریب مادر...
 آه برادر غریب زینب
ببین داریم میریم اسارت
میون این همه نا محرم
داره میشه به ما جسارت
ز جانِ ما زد عزا شکوفه
میریم با شمر و حرمله به شام و کوفه
یتیمای تو چه بی بهانه
خوردن همه یا کعب نِی یا تازیانه
آه حسین حسین غریب مادر...