طفل یتیم و این همه درد خدا چگونه
بهر عمو دو دست او شد جدا چگونه
آه واویلا فدا شد عبدالله
نمی شود دمی جدا از ذکر امامش
کشیده او را ته گودال فکر امامش
آه ، غرقه خون چنین دارد ندا
شیعه کی شود از حق جدا
واویلا فدا شد عبدالله
شیعه دمی جدا نگردد ز رهبر خویش
فدا کند بهر امامش دست و سر خویش
آه ، شیعه جان دهد عزت هرگز
می میرد ولی ذلت هرگز
واویلا فدا شد عبدالله