وقتی کاروان به منزلگاه بطن عقبه رسید امام حسین(ع)به اصحابش فرمود:
"ما أرانی إلّا مقتولا؛فإنّي رأیت في المنام کلابا تنهشني و أشدها علیّ کلب أبقع_من در این سفر کشته خواهم شد،در خواب دیدم که تعدادی سگ بدن مرا می درند و بدترین آنها سگی بود سیاه و سفید که بیشتر آزارم می داد".
عمروبن لوذان_که از قبیله بنی عکرمه بود_از حضرت خواست اکنون که کوفیان حیله زده و خیانت کرده اند به مدینه بازگردد.امام در پاسخ او فرمود:
"این هم یک راهی است که در پیش روی ما قرار دارد،من خودم می دانم،اما کسی نمی تواند برخلاف خواست خدا رفتار کند".
آن گاه فرمود:
"إنّهم لن یدعوني حتی یستخرجوا هذه العلقة من جوفي؛فإذا فعلوا ذلک سلّط اللّه علیهم من یذلهم حتی یکونوا أذل فرق الأمم_آنها تا خون مرا نریزند دست از سر من برنخواهند داشت،وقتی این کار را کردند،خدا کسی را بر آنها مسلّط خواهد کرد که آنها را به پست ترین گروه،در میان امت ها تبدیل خواهد کرد".
مقتل مقرم،ص۲۱۹_۲۲۰
تاریخ طبری،ج۶،ص۲۲۶
کامل الزیارات،ص۷۵
- جمعه
- 13
- مهر
- 1397
- ساعت
- 11:32
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه