از ازل دل شد،با غَمَت همراه
یا رقیه یا رقیه عشق ثارُالله
در عزای تو،روی لب ها آه
یا رقیه یا رقیه عشق ثارُالله
شد تازیانهٔ عدو،نوازشِ تو از جفا
آمد برای دیدنت،آن سر بریده از قفا
خرابه شد غرقِ نور،شبیهِ وادیِ طور
بابا به دیدار تو،آمد زِ دِیر و تنور
واویلتا واویلا...
گفتی اِی بابا،من شدم پرپر
روضه هایم شد شبیهِ روضهٔ مادر
چه بگویم از،آتش و معجر
روضه هایم شد شبیهِ روضهٔ مادر
بابا قسم به غربتت،این شامیان خیلی بدند
هر کجا گفته ام پدر،منِ سه ساله را زدند
خود را نموده هر جا،بر من سپر ای بابا
شرمندهٔ عمّه ام،مرا ببر ای بابا
واویلتا واویلا...
- چهارشنبه
- 18
- مهر
- 1397
- ساعت
- 19:45
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه