و نيز عارف الهى محمد تقى مجلسى در جمله اى تاريخى از او به عنوان 

(شيخ ربانى و عالمى صمدانى) ياد مى كند. آرى، او پاكباخته اى از ديار خوبيها بود كه در وصف او گفته اند: شهرت وى در فضل و استوارى نظر، ذوق، عرفان، زهد، اخلاق، خوف به اندازه اى است كه ما را از هر گونه تعريفى درباره اش بى نياز مى كند. او بين علوم معقول و منقول و نيز فروع و اصول دين جمع كرد و هر دو را به دست آورد... لفظ و معنى ظاهر و باطن را درك... و علم و عمل را به بهترين شيوه در خود جمع كرده بود. 

گلشن ابرار صفحه ٢٥٠