سبک ۱۵ ـ ذکر / شور ـ اربعین
اگه چشام براش می باره
منو به کربلا می آره
یه عمرِ با دعای مادر
آقام حسین هوامو داره(۲)
از نجف به سوی کربلا قدم می ذارم
در مسیرِ عشقم حالِ بی قراری دارم
با غم روضه هاش نینوانی شدم
اربعین اومد و کربلایی شدم
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین(۴)
حاجت و از آقا گرفتم
با اشکِ روضه ها گرفته
سینه زدم پای علم تا
جواز کربلا گرفتم(۲)
بر شما که عمری ذکرِ بین روضه هامی
پای هر عمود از این جاده می دم سلامی
موکب و پرچما، نذری و شور و شین
ذکر لبیک یا سیدی یا حسین
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین(۴)
اگر مسافر دیارم
عازم کوی عشقِ یارم
این سفرِ کرب و بلا رو
با روضه ی رقیه دارم(۲)
شد زیارت عشق اون شب بر دلم حواله
سوم محرم بینِ روضه ی سه ساله
جاده و خستگی، پای پر آبله
نذر آن دخترِ کوچکِ قافله
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین(۴)
قسمتِ نوکرت همینه
میون موکبا بشینه
پای پیاده پای زخمی
بیاد و آقاش و نبینه(۲)
از نجف آقا جون تا کرب و بلا رسیدم
عمرِ من تموم شد اربابم تو رو ندیدم
غیر مولا دلم از همه سیر شده
خیلی وقتِ آقا نوکرت پیر شده
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین(۴)
اشک فراقش تو چشامه
فکر و خیالِ من آقامه
زائر اربعینم امّا
ذکر فرج ذکرِ لبامه(۲)
ای به دردِ شیعه درمون و دوا کجایی؟
منتقم کجایی؟ ای صاحب عزا کجایی؟
شیعه تنها شده ای تو مولا بیا
مهدی فاطمه جان زهرا بیا
حجت بن الحسن ـ حجت بن الحسن(۴)
- دوشنبه
- 14
- آبان
- 1397
- ساعت
- 23:51
- نوشته شده توسط
- حسن فطرس
- شاعر:
-
حسن ثابت جو
ارسال دیدگاه