کسی که تا حرم تو پیاده می آید
سوار بال ملائک به جاده می آید
چقدر جذبه ی عشق تو می کشد او را
که با اراده ی تو بی اراده می آید
چنان غبار براین آستان رحمت خیز
گهی نشسته وگاهی ستاده می آید
تمام رنج سفر را خریده بر جانش
«فقط به خاطر روی گشاده» می آید
به پاس درک مقام تو ای امام رئوف
هزار عاشق وعارف فتاده می آید
کسی که گوهری ازمعرفت به کف دارد
توحاجتش بدهی یا نداده می آید
رسیده بردر بیت الجواد زائر تو
به پای اشک به دار العباده می آید
چه دیدنی است شبی که سلاله ات مهدی
پی سلام، به دارالسیاده می آید
چه حاجت است«وفایی» دری دگربزند
همیشه در پی این خانواده می آید
- چهارشنبه
- 16
- آبان
- 1397
- ساعت
- 10:45
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه