میلاد حضرت محمد(ص)  
میلادامام جعفرصادق(ع)   

بنداول
مکه امشب فضای رحمانیست
بین عرش خدا گل‌افشانیست
آسمان در طرب زمین بیتاب
میرسد آن که عرش را بانیست
همه‌ی عرشیان به کف ساغر
ساقی بزم عشق ربانیست
نور در نور تا که پیچیده
چنگ در نغمه‌های روحانیست
بسکه از آسمان ملک آمد
گو به‌روی زمین دگرجانیست
همه عالم پر از هیاهو شد
همه‌ی رحمت خدا رو شد
بنددوم
به همه‌ زآسمان خبر آمد
علت خلقت بشر آمد
آمنه حامل همه نور است
بعد شام سیه سحر آمد
صاحب عرش کبریا شده است
یاکه از دامنش قمر آمد
آمنه مادر همه خلقت
شجره نور را ثمر آمد
ای بنازم به شمسه‌ی توحید
که‌از او شاه دادگر آمد
همه عالم پر از هیاهو شد
همه‌ی رحمت خدا رو شد
بندسوم
باز در سینه‌ام چه غوغائیست
سینه‌ام جلوه‌گاه سینائیست
من بروی زمین نفس زده‌ام
جای من جایگاه والائیست
تاکه عطر محمدی زده‌ام
عادتم هر زمان به شیدائیست
ذکر روز و شبم شده صلوات
هرنفس میکشم مسیحائیست
ذکر تسبیح من سلام و درود
بر محمد که ذکر زهرائیست
همه‌عالم پر از هیاهو شد
همه‌ی هستی خدا رو شد
بندچهارم
در رحمت همیشه تا باز است
از نبوت ولایت آغاز است
با غدیر هر که آشنا گردد
هرکجا میرسد سرافراز است
شیعه مدیون مکتب الصادق
بهر معراج روح پرواز است
رهبر دین نبی اکرم شد
رسم مذهب همین‌سرآغاز است
صادق آل مصطفی آمد
 کاخ جهال را برانداز است
همه عالم پر از هیاهو شد
همه‌ی هستی خدا رو شد