طفلان بیایید از غم بنالیم
بر درگه حق با هم بنالیم
کی باز برگردانده یوسف را به بابا
لطفی و برگردان به ما عموی ما را
آیید و خوانیم از دل خدا را
تا زنده دارد سقای ما را
تا این که روز تشنگی پایان بیاید
عموی ما با آب از میدان بیاید
در جان یاران تابی نمانده
در هیچ خیمه آبی نمانده
آبی که تر گردد از آن لب های اصغر
پرپر زند چون بسمل او در دست مادر
هر جا که دیدم من با تأثر
از آب خالی است از تشنگی پُر
سوز عطش سیرم ز جان کرده خدایا
آه از نهاد ما برآورده خدایا
آب شریعه از دور پیداست
آن بستر سبز، دریاست، دریاست
چشمی بر آن سو تا مگر امواج دریا
این سینه های تفته را بخشد تَسَلّا
منبع:سایت مدایح
- چهارشنبه
- 8
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 5:37
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه