من شرزه شیر بیشه ی شیر خدایم
از بهترین ابیات دیوان وفایم
بر کودکان آب آورم سردار و میر لشگرم
انّی ابوالفضل «تکرار
»
هر چند کام خشک سقا تر نگردد
بی آب سوی خیمه هرگز بر نگردد
هم ساقی ام بر کودکان هم بر خیامت پاسبان
انّی ابوالفضل «تکرار»
یک دم قدم گر بر سرم گذاری
جان برون رفته به تن بیاری
بگذار پا بر چشم من از خون شده تر چشم من
انّی ابوالفضل «تکرار»
بودم فدایی تو از طفلی، برادر
قنداقه ام گرد سرت گردانده مادر
هم ساقی لب تشنگان هم خیمه ها را پاسبان
انّی ابوالفضل «تکرار»
منبع:سایت مدایح
- چهارشنبه
- 8
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 9:11
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه