کجایی مادر غم پرور من
نباشد رفتن تو باور من

کجا رفتی تو ای سنگ صبورم
کجایی ای همیشه یاور من

چو من نالان همه اندر فراقت
برادرها وتنها خواهر من

دلم از بهر بابایم بسوزد
گرفته سر بزانو در برمن

غم بی مادری سخت است مادر
بلایی بود آمد بر سرمن

دل زینب شده تنگ صدایت
بگو یکبار دیگر دختر من

شده ظلمت سرا کاشانه ما
کجا هستی تو مهر انور من

توبودی گوهر یکدانه ما
زمانه برده یغما گوهر من

به دور شمع یادت پر زنانم
فراقت سوخته بال وپرمن

دعا کن از می صبر الهی
شود لبریز جام وساغرمن

شعر :اسماعیل تقوایی