سیدی با صد امیدی برتو مهمان آمدم
دست خالی برمگردان پیش سلطان آمدم
منظر ذات خدواند است حریم اقدست
از عنایات شما و لطف یزدان آمدم
چشم بستم از سر خوان سلاطین جهان
بی نیازم از سلاطین برسر خوان آمدم
عطرجنت آید از صحن و سرایت یا رضا
طعنه بر جنت زند گویا به رضوان آمدم
جام و جم در دیده ام هرگز ندارد جلوه ای
سرخوشم پیش چنین خورشید تابان آمدم
بردر شاهان عالم رفتن ما مشگل است
تاحریمت را کنم جارو به مژگان امدم
تادرآغوشم بگیرم این ضریح اطهرت
ازدیاردور برشهر خراسان آمدم
ای پناه بی پناهان نا امید ان راامید
روسیاه و موسفیدم بهر احسان امدم
ای رئوف اهلبیت ای مظهر جود و کرم
کمتراز مورم به دربار سلیمان امدم
هرچه هستم هرچه بودم عاشق آل الهم
بادلی بشکسته و حال پریشان آمدم
هرکجا گشتم دوا بر درد من پیدا نشد
چاره سازی کن که بادرد فراوان آمدم
نازنین فاطمه چشم وچراغ مصطفی
بیکسم درمانده ام محتاج درمان آمدم
اهل عرفان نیستم دستم تهی از علم و حلم
درپی تعلیم حلم و علم و عرفان آمدم
درجهان آوازه دارد شهرطوس ای شهریار
پایتخت معنوی ملک ایران آمدم
تشنه آب حیاتم من به سقاخانه ات
گویا خضرم به پیش آب حیوان آمدم
من همان مقصود نامم خادم تو یا رضا ع
یعنی براین درگه و دربار دربان آمدم
خادم اندر طوس گوید بردر شمس الشموس
کمتراز مورم به دربار سلیمان آمدم
- دوشنبه
- 8
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 18:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مقصود ایران منش
ارسال دیدگاه