ام البنین صفای خانه حیدر هستی
در کرم و سخاوت. بانو تو محشر هستی
واویلتا واویلا. واویلتاواویلا
ای مام بی قرینه هستی سرور سینه
قبر شریف تو شد. زینت در مدینه
واویلتاواویلا. واویلتاواویلا
در شب رحلت تو. هر دل عزا گرفته
شیعه ز سوز داغت. بزم عزا گرفته
واویلتاواویلا. واویلتا واویلا
بانو تو در همه عمر هردم به شور و شینی
گریان داغ عباس یاد غم حسینی
واویلتا واویلا. واویلتا واویلاشنیدهای شهید است فرزند ام لیلا
ندیده ای که اکبر گردیده اربا اربا
واویلتا واویلا واویلتا واویلا
شنیده ای که اکبر گردیده پاره پیکر
ندیده ای که اصغر شد پاره پاره حنجر
واویلتا واویلا واویلتا واویلا
شنیده ای که عباس در راه دین فدا شد
ندیده ای زکینه. دست از تنش جدا شد
واویلتا واویلا. واویلتا واویلا
شنیده ای که زینب شد قامتش خمیده
ندیده ای که دیده بر نی سر بریده
واویلتا واویلا. واویلتا واویلا
شنیده‌ای که دشمن آتش زده به خیمه
ندیده ای که راس حسین به روی نیزه
واویلتا واویلا واویلتا واویلا
شنیده ای اسیران بردند به کوفه و شام
ندیده ای که دشمن سنگ میزد از لب بام
واویلتا واویلا. واویلتا واویلا
- یکشنبه
- 28
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 0:57
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه