میان این همه مخلوق برگزیده شدم
برای گریه به داغ تو آفریده شدم

اگرچه وصل نصیبم نشد، همین کافیست
یکی دو بار حوالی یار دیده شدم

همین که اهل توام،کار من نه...کار تو بود
رمیده از همه جا سمت تو کشیده شدم

اگرچه هیچ ندارم، سلاح گریه که هست
به لطف خشکی لبهات آبدیده شدم

نبود آتش داغ تو خام می ماندم
به مجلس تو رسیدم اگر رسیده شدم

به ذکر نام شریفت گذشت عمرم و من
خوشم که پیش نگاه خودت خمیده شدم