خدا را تجلاّیِ دیگر مبارک
تبّسم به لب هایِ حیدر مبارک
به سادات میلادِ مادر مبارک
نشاط و سرورِ پیمبر مبارک
به افلاکِ توحید ، محور مبارک
به قرآن بگویید کوثر مبارک
گلِ باغ عصمت فداها خوش آمد
جمالِ خدا روح طاها خوش آمد
پیمبر بود محو خورشید رویش
خدیجه شده ماتِ حُسن نکویش
درود خدا باد بر خُلق و خویش
نیاز آورد صد چو رضوان بسویش
ملک راست ذکر و دعا گفتگویش
محمّد (ص)، محمّد (ص)، ببوسش ببویش
که آیات نور است نقش جمالش
کمال است مبهوت فضل و کمالش
«وجودش سراپا ، بهشتِ محمّد (ص)
بهشتِ محمّد (ص) سرشتِ محمّد (ص)»
گل است و رباید دل از باغبانش
مه است و شرف داده بر آسمانش
سلام خدا باد بر جسم و جانش
محمّد (ص) بود زائرِ آستانش
خداوند را وحی ثانی بیانش
زمین غرق نور آمد از دودمانش
«وجودش سراپا ، بهشتِ محمّد (ص)
بهشتِ محمّد (ص) سرشتِ محمّد (ص)»
به گردون بگویید این محور تو است
به حوّا بگویید این سرور تو است
به آدم بگویید این مادر تو است
به احمد بگویید این دختر تو است
به قرآن بگویید این کوثر تو است
به حیدر بگویید این همسر تو است
به فردوس گویید افتد به پایش
به جبریل گویید گوید ثنایش
«وجودش سراپا ، بهشتِ محمّد (ص)
بهشتِ محمّد (ص) سرشتِ محمّد (ص)»
امامت گلِ سرخی از دامن او
ولایت بهاریست از گلشن او
نبوّت در آیینۀ روشن او
شفاعت شمیمی زِ پیراهن او
علی دوستی همچو جان در تن او
بهشتِ سماواتیان مدفن او
گرفته حیات از دمش تا قیامت
نبوّت ، رسالت ، ولایت ، امامت
فلک گشته بر گرد بیتِ گِلینش
ملک سجده برده به خاک زمینش
گرفته ز دم روح روح الامینش
خداوند را دست در آستینش
نبی عاشقِ طلعت نازنینش
علی زنده از خندۀ دلنشینش
خدا مدح فرموده در هل اتایش
پدر بارها گفته جانم فدایش
«وجودش سراپا ، بهشتِ محمّد (ص)
بهشتِ محمّد (ص) سرشتِ محمّد (ص)»
خدا برد معراج ، پیغمبرش را
به او داد نیکوترین گوهرش را
نه نیکوترین گوهرش کوثرش را
نه کوثر که صدّیقۀ اطهرش را
نه صدّیقۀ اطهرش مظهرش را
نه مظهر که آیینۀ منظرش را
سلام خدا بر جمال و جلالش
که مولا علی گشته محوِ کمالش
سلام ای وجود تو رکن ولایت
سلام ای به دستت تمام عنایت
سلام ای عنایات تو بی نهایت
سلام ای جهانت به ظلّ حمایت
سلام ای حسینت چراغ هدایت
پیام تو قرآن کلام تو آیت
زمام دو گیتی بوَد در کف تو
ولیّ خدا کاتب مصحف تو
«وجودش سراپا ، بهشتِ محمّد (ص)
بهشتِ محمّد (ص) سرشتِ محمّد (ص)»
تو جانِ گرامی به جسم جهانی
تو نور عیانی تو سرّ نهانی
تو مریم نه والله بهتر از آنی
تو همچون کتابِ خدا جاودانی
تو مشکل گشایِ امام زمانی
تو زهرا ، تو منصورۀ آسمانی
تو ممدوحۀ حضرت کبریایی
تو سر تا قدم خاتم الانبیایی
سزد مدح تو حیّ داور بگویید
فداها ابیها پیمبر بگویید
رسول خدا بر تو مادر بگوید
ولّی خدا کفو و همسر بگویید
کتاب خداوند کوثر بگوید
به هر آیه وصفت مکرّر بگوید
مجسّم کنم گر همه حسن ها را
نبینم نبینم به غیر از شما را
«وجودش سراپا ، بهشتِ محمّد (ص)
بهشتِ محمّد (ص) سرشتِ محمّد (ص)»
کیم من غلامت نه، خاکِ غلامت
غباری که بنشسته بر گرد بامت
ثنا گستری بی خبر از مقامت
فقیری که خواند به هر صبح و شامت
غریبی که از دور گوید سلامت
گدایِ طوافی به بیتُ الحرامت
الا ای به چشمت نگاه الهی
به «میثم» نگاهی نگاهی نگاهی
«وجودش سراپا ، بهشتِ محمّد (ص)
بهشتِ محمّد (ص) سرشتِ محمّد (ص)»
- جمعه
- 3
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 14:51
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد حاج غلامرضا سازگار
ارسال دیدگاه