بارونيه
چشام دوباره غم نصيبم
براي آقاي غريبم
دلم شكسته بي شكيبم٢
بوي غربت
با شهر سامرا عجينه
امام عسكري غمينه
يه بغض غم داره به سينه ٢
اين شبها ، توي فراق و غمها
شده پريشون آقامون مهدي
اين شبها ، توي فراق و غمها
همش ميون لبهامون مهدي ٢
گريوني ، آقاي من تو اين شبا
گريوني  ، يه گوشه اي تو سامرا
گريوني  ، عزيز قلب مصطفي
گريوني 
واويلا ، آقام 
دل ميگيره
كه خلوته حرم آقاجون
ميايم يه روز با چشم گريون
خودت دعايي كن برامون
دق مرگم كرد
بودي ميون غربت و غم
جسارتي كه شد دمادم
بميرم اي غريب عالم 
واويلا ، دلت شكست آقاجون
ميون بزمي كه ديدي آقا
دلخون و ، غمين شدي آقاجون
ولي نبود راْست روي ني ها
كِي ديگه ، جلو چشم طفلانت
ميخورد به لبهات چوب نامردا
ميخوندي ، حسين نداشت يه بوريا
ميخوندي ، كه عمه ي غريب ما
ميخوندي  ، تو بازار يهوديا
ميخوندي ....
واويلا ، آقام ٢
غم ها ديدي
طعم يتيمي و چشيدي
ميون سامرا خميدي 
ديگه دل از همه بريدي
اما آقا
يتيم بودي كتك نخوردي
سري نديدي و نمُردي
كِي تو خرابه جون سپردي
وقتيكه ، يتيم شدي آقاجون
كسي به سمتت سنگي زد يا نه
وقتيكه ، يتيم شدي آقاجون
كسي به تو زد حرف بد يا نه
وقتيكه ، يتيم شدي آقاجون
كسي زدت هيِ با لگد يا نه
گريوني ، با روضه هاي قتلگاه
گريوني ، كه بود رقيه بي پناه 
گريوني ، كه تو خرابه داشته آه
گريوني ...
واويلا ، آقام 
- دوشنبه
- 20
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 17:5
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
- 
                            عباس میرخلف زاده

 
                 
                 
                
                 
  
   
  
  
  
  
  
  
                                 
                                 
                                 
                                 
                                 
                                
 
     
     
     
     
                
                
ارسال دیدگاه