اشعار شهادت حضرت علی اصغر(ع)،(حالا كه راهِ آب دگر وا نميشود)

2537

حالا كه راهِ آب دگر وا نميشود

حالا كه چاره اي به تو پيدا نميشود

حالا كه مشكِ ساقي لب تشنه پاره شد

بين دو نهر قطره مُهَيّا نميشود

من گريه ميكنم تو بزن چنگ سينه ام

دردي كه بي دواست مداوا نميشود

اي ماهي فتاده به دور از فراتِ من

اين دست و پا زدن به تو دريا نميشود

دارد تلذّي ات همه را ميكشد علي

خواهم كه شير آورم اما نميشود

از من مخواه تا كه در آغوش گيرمت

بابا نگاه ميكند اينجا نميشود

شش ماه، شب به پاي تو بيدار بوده ام

امشب كنار من آيا نميشود؟

بد مادري براي تو بودم كه ميروي؟

واللهِ تير ِ حرمله لالا نميشود

هم جوشني به قدِّ تو در خيمه ها نبود

هم اينكه روي نيزه سرت جا نميشود

تو قصد كرده اي كه فقط دِق دهي مرا

وقتي كه ماندنت به تمنّا نميشود

من لال ميشوم خودت اصلاً به من بگو

بي تو رباب بي كس و تنها نميشود؟

مادر ، نرفته اي تو دلم شور ميزند

صرف نظر از اين سفر حالا نميشود؟

دارم يقين علي كه پس از پر كشيدنت

ديگر خموش ناله ي زنها نميشود

گويد دلم كه ناله نكن بيخودي رباب

اين شيرخواره خوش قد و بالا نميشود

شاعر:هانی امیر فرجی