کسی کو بر «بقا» آموخت اسرار الفبا را
به او بخشید روح سرخ ماهی های دریا را
کسی در آستان بیکران بوعلی سینا
نشانم داد با علم الیقین باغ تماشا را
در این شب های بی پایان و این پایان بی فردا
کسی در من دمید آیینۀ صبح تجلا را
لبم را با شراب نور، بی مستانه گی تر کرد
به جان ام ریخت صد دریا، عطش سودای صهبا را
به بال هدهدم بنشاند و تا سیمرغ راهم داد
گشود آیینه در آیینه ام معراج معنا را
امیر حرف و صوت و لفظ و شعر و حکمت و معنا
گشودم یک سحر دروازه های من قد عبدا را
به دست اش بوسه خواهم زد کسی را کو به من آموخت
در این دنیای وانفسا ره و رسم مدارا را
مرا با کیمیای عشق چشمانی دگر بخشید
نشانم داد با تعلیم خود آن سوی اشیا را
- چهارشنبه
- 18
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 15:14
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
کاظم نظری بقا
ارسال دیدگاه