یا مُغِیثَ الْمُذنِبین مُعْطِی السّؤال
یا انیسَ العارفین، یا ذوالجلال
ای ز عشقت هر دلی را مشکلی
وی ز شوقت در جنون هر عاقلی...
شور عشقت شعله در عالم زده
بیتو در هر گوشه صد ماتم زده
عقل دانا در رهت بیخویشتن
بحر عشقت در دل ما موجزن...
جان مشتاقان به دردت شادمان
بندگان خاصت، آزاد جهان...
ای زبانها در ثنایت مانده لال
در هوایت مرغ وَهم افکنده بال...
ای غم عشق تو با جان سازگار
از کرمهای تو دل امّیدوار
ای خداوند جهاندار کریم
لایزال لم یزل، حَیِّ قدیم...
نیست بی فضل تو جان را قوّتی
یا غیاثَ المستغیثین، رحمتی
خانۀ دل را به لطف آباد کن
جانم از بند جهان آزاد کن
مرغ روحم را به وصلت راه ده
دیدۀ بینا، دل آگاه ده
جانم از خلق جهان بیگانه کن
یاد خود را با دلم همخانه کن...
- پنج شنبه
- 2
- خرداد
- 1398
- ساعت
- 16:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم انوار تبریزی
ارسال دیدگاه