نور خدا امام صادق
بر شیعیان شمس حقایق
ای آنکه عالم را حبیبی
بر درد بی درمان طبیبی
در شهر خود هم تو غریبی
مولای من امام صادق(۳)
تو صاحب قدررفیعی
تو زینت خاک بقیعی
خاک بقیع تو بهشتم
مهرو ولایت در سرشتم
حبت تمام سرنوشتم
مولای من امام صادق
مرقد تو از چه خراب است
قبرت میان آفتاب است
دشمن شکسته حرمت تو
این است نشان غربت تو
خاکیست قبر و تربت تو
مولای من امام صادق
منجی و رهنمای امت
در بین یاران هم به غربت
دشمن زد آتش خانه تو
دود آید از کاشانه تو
سوزد دل دردانه تو
مولای من امام صادق
در نیمه شب از ظلم و کینه
آن نانجیبان مدینه
نامردمان از بسکه پستند
قلب رئوفت را شکستند
دستان تو از کینه بستند
مولای من امام صادق
دشمن قرآن ظالمانه
برده ترا برون زخانه
ای شیعیان این نکته دانید
از دیده خودخون ببارید
او را پی اسبش دوانید
مولای من امام صادق
شهر مدینه کربلا شد
موسی بن جعفر در عزا شد
صادق امام پاک و مظلوم
از حق خود گردیده محروم
با زهر کینه گشته مسموم
مولای من امام صادق
شیخ الائمه گشته خاموش
موسی‌بن‌جعفرشد سیه پوش
گشته امام بی قرینه
از ستم واز ظلم و کینه
شهید در شهر مدینه
مولای من امام صادق
- شنبه
- 1
- تیر
- 1398
- ساعت
- 11:1
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه