سفره دار روضه هاى کربلا افتادى از پا
از کنار بستر تو ميرسد آواى زهرا
(لحظهء آخر .ديده گريانى
از غم مادر. روضه ميخوانى)2
غریب آقام آقام
نيمهء شب بى حياها خانه ات اتش کشيدند
اهل خانه ديده گريان در پى تو مى دويدند
هر چه شد اما گرفتارى چنان حيدر نداري
پشت در دلشورهء افتادن همسر نداري
(مادرت زهرا بى هوا افتاد
بر روى چادر جاى پا افتاد)2
غريب اقام اقام
سر برهنه در ميان کوچه ها رفتى دل شب
گريه ميکردى براى کوچه گردى هاى زينب
بى کس و تنها دو دستش را به روى سر گرفته
روى محمل هاى بى پرده غم معجر گرفته
صحنه اى ديد و ناله اى سر داد
رأس شاه از نى زير پا افتاد
غريب اقام اقام
- یکشنبه
- 2
- تیر
- 1398
- ساعت
- 15:35
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه