یا امام جعفر صادق(ع)
دشمن دوباره در مدینه آتش افروخت
ازخانه ی آل پیمبر باز در سوخت

گویی که از خانه علی را باز بردند
صادق(ع) کشانده همره سرباز بردند

شهر مدینه شاهد قتلی دگرشد
موسی کاظم هم عزادار پدر شد

یکبار دیگر زهر کین آتش بپا کرد
پرپر گل از گلزار آل مصطفی کرد

مولای ما صادق شهید راه دین شد
مسموم شد،پاره جگر نقش زمین شد

شیخ الائمه،عالم دین خدا رفت
با پیکری زخمی زظلم اشقیا رفت

زار ونحیف وخسته جان بود او،ای وای
ناراحت از جور زمان بود او،ای وای

درهجر او شهر مدینه نوحه خوان شد
شیعه عزادارش از پیر وجوان شد

شد دفن در نزد عمو وجد وبابا
اینک میان دشمنان شیعه تنها

خاک بقیع وقبر بی شمع وچراغش
خون است قلب شیعیان اندر فراقش

آید دمی که ما به آن منجی بنازیم
صحن و سرایی بهر مولامان بسازیم

شعر:اسماعیل تقوایی