گمان مکن که مرا، ناتنی‌برادر بود
قسم به عشق، کنارم حسین دیگر بود...
ز شام تا به سحر دور خیمه‌ها می‌گشت
که ماه هاشمیان بود و مهرپرور بود
سقوط قلعۀ خیبر اگر به نام علی‌ست
فرات، خیبر و عباس مثل حیدر بود
به لرزه بود از او پشتِ هفت پشت عدو
یل تو یک‌تنه یک تن نبود، لشکر بود...
به جای دست روی چشم خویش تیر گذاشت
ببین که تا به چه حدی مطیع رهبر بود
به روی خاک چو اُفتد گلی، شود پرپر
ولی گل تو سرِ شاخه بود و پرپر بود
- یکشنبه
- 9
- تیر
- 1398
- ساعت
- 15:4
- نوشته شده توسط
- TzwSVsOw
- شاعر:
-
حاج علی انسانی
ارسال دیدگاه