تا سراغ مدحتان از شاعران بايد گرفت
در چنين شعري جزاي بي كران بايد گرفت

از براي بوسه بر خاك كف پايت مدام
سبقت از طول صف پيغمبران بايد گرفت

پاي احسانت بيفتد هرچه خواهم ميدهي
بس كريمي از كرم لكنت زبان بايد گرفت

بر سر خوانت به قدرش هر كه گيرد لقمه اي
گر تو هم مانند مايي استخوان بايد گرفت

حكم داروخانه دارد چون غذاي حضرتي
تكه ناني هم شده از اين و آن بايد گرفت

محو گنبد در حريمت چون گل ميخك به جا
از گل لبخند زائر زعفران بايد گرفت

طعنه بر الله اكبر ميزند نقاره ها
حاجت خود را كمي قبل از اذان بايد گرفت

نصف دنيا كربلا و نصف دنيا مشهدت
كسوت نصف جهان ، از اصفهان بايد گرفت

خاك درگاه تو بودن از شروط عاشقيست
ادعا داريم و از ما امتحان بايد گرفت

زائري كه از معرفت قدر "نخود" بي بهره اي
حاجت خود از فلان بن فلان بايد گرفت؟

پيرمردي گندمي داد و مريضش خوب شد
چشم سلطان آنچه بين عاشقان بايد، گرفت