? تقدیم به شهیدعباس بابایی
پرنده کوچ نکرده‌ست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
همین پرندهٔ سنگی که شکل غربت توست
همین پرنده که بی پر زدن پریشان است
دگر نمی‌پرد از درد این هواپیما
که در محاصرهٔ اوج راه‌بندان است
خوشا به خلوت گنجشک‌ها که می‌دانند
چقدر پر زدن از شانهٔ تو آسان است
فرا نمی‌پرد از ارتفاع گندمزار
پرنده‌ای که شب و روز در پی نان است
خوشا به حال هر آن‌کس که مثل تو پر زد
برای هرکه پری داشت، شهر زندان است
و آسمان وصیت‌نامهٔ تو بود آری
شناسنامهٔ تو برگ برگ قرآن است
عقاب شهر به این راحتی نمی‌میرد
که آشیانهٔ او آسمان ایران است
نگاه کن تندیست درست مثل خودت
هنوز هم که هنوز است مرد میدان است
- سه شنبه
- 11
- تیر
- 1398
- ساعت
- 14:5
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
مهدی مردانی
ارسال دیدگاه