شبها که در حسینیه ها گریه می کنیم
با روضه های کرب و بلا گریه می کنیم
.
تطهیر می شود دلِ آلوده از گناه
تا در عزای خونِ خدا گریه می کنیم
.
خانه تکانیِ دلِ ما در مُحرَّم است
از غُصّه تا شَویم رَها، گریه می کنیم
.
گریه برای یوسُفِ زَهرا فَریضه است
مانندِ او به صُبح و مَسا گریه می کنیم
.
زهرا برای تَک تَکِ مان می کُند دعا
تا سینه می زنیم وَ یا گریه می کنیم
.
روزِ نُهُم که ذکرِ اَبَاالفَضل اَفضل است
در ماتمِ دو دستِ جُدا گریه می کنیم
.
روزِ دَهُم که واردِ گودال می شویم
همراهِ مادرِ شُهدا گریه می کنیم
.
روزی به سَیِّدُالشُّهَداء خَنده کرده اند
عُمری به سَیِّدُالشُّهَداء گریه می کنیم
.
وقتی که حرفِ غارتِ خَلخال می شود
این داغ را بدونِ صدا گریه می کنیم
.
- چهارشنبه
- 12
- تیر
- 1398
- ساعت
- 9:41
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا رسول زاده
ارسال دیدگاه