کبوتر دل ـ پرزد
راهیه بازم ـ مشهد
پر کشیده تا ـ روی ـ گنبد
کجا رو داره ـ به غیر این در ـ دلی که عمری باتو شده مانوس
میدونه هیچ وقت ـ نمیکنی تو ـ این گدای خونه زادت رو مایوس
تاکه میگیره ـ از همه دنیا ـ میرسونه خودش رو واسه پابوس
ای دین و ایمان
قبله ی ایران
دائم میخونم
(جانم رضا جان)
از گدا تا شاه ـ واست
فرق نداره تو ـ خونت
هرکسی میاد ـ داره ـ حاجت
یکی مریضه ـ یکی غریبه ـ یکی درد داره و دواشو میخواد
یکی باگریه ـ داره میخونه ـ توی یک گوشه ی صحن گوهرشاد
دوباره انگار ـ شفا گرفته ـ یکی باز دم پنجره ی فولاد
حضرت سلطان
شاه خراسان
جون میدم واست
(جانم رضا جان)
سمت تو بلند ـ دستام
خیره به دستات ـ چشمام
اشک چشم من ـ با تو ـ آقام
نگاه کن آقا ـ به حال و روزم ـ شما رو به جون حضرت زهرا
نزدیکه دیگه ـ ماه محرم ـ سیدی وَتَصَدقَ عَلَینا
بگو که میدی ـ گریه و سوزم ـ کاسه ی خالیمو تو پر کن اقا
حاجتم آقا ـ فقط همینه
یک کرببلا ـ تو اربعینه
- چهارشنبه
- 2
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:17
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا رسولی
ارسال دیدگاه