ای بر همه بندگان،عطایت بی حدّ و مرز
آمده ام گدایی،من به روز دَحوُ الاَرض
در ماه ذِلقعده بِنما عنایت
بگذر از معصیت های گدایت
یا ربّی یا الهی...
بیست و پنج ماه است و می خوانَمَت ای خدا
ما سائلان را ببخش به حقّ امام رضا
تا از عِطر رحمتت شویم خُشبو
بگذر از ما حقّ ضامنِ آهو
یا ربّی یا الهی...
حقّ امام رضایی که سَرورِ عالمَ است
هر چه از خوبی هایش گویم ناچیز و کم است
مولایی که عزیز دل زهراست
سیاهی زَنِ عزای عاشوراست
اَلسّلطان ابالحسن...
آرام آرام میرسد شمیمِ یاسِ ماتم
در دلها زنده گردد شور و حال مُحرّم
ما بی قرار وادیِ بلاییم
ما گریه کن های کرببلاییم
یا سیدی یا مظلوم...
روزه دارانِ امروز با سوز و اشکِ دو عین
دمِ افطار میگویند(گفته اند) جانفدایت یا حسین
ای که با شمشیر و دِشنه جان دادی
در بین قتلگه تشنه جان دادی
یا سیدی یا مظلوم...
- چهارشنبه
- 2
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 17:5
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه