و قال: حدّثنا أبي قال: حدّثنا سعد بن عبد اللَّه قال: حدّثنا محمّد بن الحسين ابن أبي الخطّاب عن محمّد بن سنان عن المفضّل بن عمر عن الصادق عليه السلام قال: كان فيما ناجى اللَّه به موسى عليه السلام أن قال: يا ابن عمران كذب من زعم أنّه يحبّني فإذا جنّه اللّيل نام عنّي، أليس كلّ محبّ يحبّ خلوة حبيبه؟ ها أنا ذا يا ابن عمران، مطّلع على أحبّائي إذا جنّهم اللّيل حوّلت أبصارهم في قلوبهم و مثلت عقوبتي بين أعينهم يخاطبوني عن المشاهدة و يكلّموني عن الحضور يا ابن عمران، هب لي من قلبك الخشوع، و من بدنك الخضوع، و من عينيك الدموع، و ادعني في ظلم اللّيل، فإنّك تجدني قريبا مجيبا.

شيخ صدوق از پدرش از سعد بن عبد اللَّه از محمد بن حسين بن ابو الخطاب از محمد بن سنان از مفضل بن عمر از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود: هنگامى كه حضرت موسى با خداوند مناجات مى ‏كرد، خداوند فرمود: اى فرزند عمران! دروغ مى ‏گويد كسى كه خيال مى‏ كند مرا دوست دارد وقتى كه شب شد مى‏ خوابد.

زيرا نبايد هر دوست دارى خلوت كردن با حبيب را هم دوست بدارد؟!

اى فرزند عمران! من از وضع دوستدارانم آگاهم كه وقتى شب تاريك مى ‏شود، چشمان آنها در قلبشان جا مى ‏گيرد و عذاب من در جلو چشمانشان مجسم مى ‏شود. مرا مانند اين كه مى ‏بيند مورد خطاب قرار مى ‏دهند و با من مثل اين كه مرا در آنجا حاضر مى‏:بيند حرف مى ‏زنند.

اى فرزند عمران! قلبت را براى من خاشع كن و با اعضاى بدنت به من خضوع نما و از چشمانت اشك بريز و مرا در تاريكيهاى شب بخوان. زيرا در آن صورت تو مرا به خود نزديك مى‏ يابى كه دعاهايت را اجابت مى ‏كنم.

منبع:

الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى)؛ ص ۱۱۶