شهید ظلم و کینه شد حضرت باقر
مدفون در مدینه شد حضرت باقر
شهر مدینه ماتم سرا شد
امام صادق غرق عزا شد
آه و واویلا(۲)
مدینه از ماتم او در غم نشسته
در سینه ی صادق اوغم حجله بسته
امام صادق رنگش پریده
از داغ بابا شد قدخمیده
آه و واویلا
گلی ز باغ مصطفی گردیده پرپر
گشته به پا از داغ او شورش محشر
امام باقر رفته ز دنیا
بزم عزایش گردیده برپا
آه و واویلا
گرچه درعالم قدر و جاه اورفیع است
مرقد باقرالعلوم اندر بقیع است
قبر غریبش زائر ندارد
در آفتاب است حائر ندارد
آه وواویلا
آنکه بود در بین امت بی قرینه
شد کشته با زهرهشام اندر مدینه
گردیده امشب صادق عزادار
گریان به جنّت احمد مختار
آه و واویلا
پیکر پاک او بود بر دوش یاران
پیکرجدش پایمال سم اسبان
بر ساجدین او نور دوعین است
در کربلا همراه حسین است
آه و واویلا
او دیده در کرب و بلا رنج و ستم ها
بوده به یاد جدخود با کوه غم ها
با چشم خود دید کرب و بلا را
درخاک وخون دید. خون خدا را
آه و واویلا
او دیده اکبر را شده صد پاره پیکر
او دیده طفل شیرخواره پاره حنجر
حس کرده باقر عطرو بوی یاس
دیده جدا شد دستان عباس
آه وواویلا
او دیده در کرب و بلا قلب شکسته
دشمن به روی سینه جدش نشسته
شمرستمگر خنجر کشیده
جد غریبش را سر بریده
آه و واویلا
- پنج شنبه
- 10
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:29
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه