جواد اهل بیتم و هستی رضایم
به حجره ی در بسته من،غرق در نوایم
با که بگویم شده قاتل من
همسر بی وفا و بی دل من
واویلتا واویلتا واویلا
می سوزد از زهر جفا ای خدا تن من
شادی کند قاتل بی،دین به دیدن من
حجره ی خانه شده قتلگاهم
کف می زند به اشک و سوز و آهم
واویلتا واویلتا واویلا
منم که مانند حسین تشنه جان سپردم
ولی دگر مانند او،نیزه ای نخوردم
جانم ز غصه اش رسیده بر لب
او دست و پا میزد به پیش زینب
واویلتا واویلتا واویلا
*******